MP-Banki og Nýja Kaupþing

Hvaða hagsmuni er Nýja Kaupþing að verja?    Það er með öllu óskiljanlegt að Ríkisbanki geti hagað sér eins og villidýr á markaði.     Nýja Kaupþing var með einu pennastriki afhentir viðskiptavinir SPRON eins og þeir lögðu sig.    Enginn spurði þá!     Innlán eins og framtíðarreikningar barna eru endanlega bundnir í Nýja Kaupþing.   Hjá mörgum barnafjölskyldum hafa þessir reikningar verið stór hluti af reglulegum sparnaði og þar með stór hluti af viðskiptavild þeirra.    Þessi sparnaður og viðskiptavild er núna eign Nýja Kaupþings hvort sem fólki líkar betur eða ver.  

MP-Banki vill taka yfir hluta af viðskiptabankaneti SPRON og skapa þannig aukna samkeppni og meira úrval fyrir viðskiptavini.    Nýja Kaupþing er greinilega mikið í mun að hleypa ekki fleirum að hitunni sem fyrrverandi stór hópur viðskiptavina SPRON er.     Ætli sé verið að horfa til framtíðar og væntanlegrar endur einkavæðingar?

Er ekki einhver heiðarlegur Sparisjóður á lífi í landinu sem er í sínu upprunalega horfi?    

Ítrekar að kaupum sé aflýst

Athugasemdir

[----- (IP-tala skráð) 18.4.2009 kl. 21:57]

Þú gerir þér vonandi grein fyrri því að engir alvöru "peningar" voru færðir yfir til nýja Kaupþings þegar SPRON fór á hausinn?

Þegar þú leggur pening inn á bankabók, þá tekur bankinn peninginn og ráðstafar honum í útlán og aðrar fjárfestingar, og skrifar hjá sér I-O-U ("Bankabók") nótu sem þú færð afhenda.

Það sem gerist með Nýja Kaupþing er að bankinn fær afhendar skuldir við viðskiptamenn (innlánsreikningar), allir þessir reikningar sem þú nefnir eru hreinar skuldir sem á eftir að borga fólki (þegar það tekur út af bankabók).

En þar sem SPRON fór á hausinn og allt er í volli, fékk Nýja Kaupþing bara skuldirnar, en ekki neina "alvöru peninga" til að borga út af þessum reikningum. Þannig að núna þegar SPRON viðskiptavinir fara að taka út pening, er sá peningur greiddur úr sama sjóð og seilst er í þegar Nýja Kaupþing borgar úr þegar gamlir Kaupþings kúnnar taka út af bankabókinni sinni (væntanlega eithvað af þessum milljörðum sem ríkið ætlar að leggja í púkkið).

Mér finnst ekkert ótrúlegt að nýlega stofnaður banki sem erfir tonn af skuldum og ekkert upp í þær, reyni að lágmarka fjárhagslegann skaða sinn með því að heimta útgáfu skuldabréfs upp á eignir þess sem hann erfir skuldirnar frá. Það er líka svoldið óeðlilegt að gamla SPRON þrotabúið geti fært allar skuldirnar sínar yfir til Nýja Kaupþings, og svo frái MP banki að kaupa eignirnar á slikkerí, og eftir situr Nýja Kaupþing með sárt ennið (eða þannig).

Sá sem er að fara illa með gömlu SPRON kúnnana hérna er held ég bara skilanefnd SPRON, því auðvitað hefði bara MP banki átt að fá að kaupa innlán, útlán, útibú, mötuneyti og rest EÐA Nýja Kaupþing að fá innlán, útlán og allann pakkann til að spara SPRON kúnnum höfuðverkinn, eða hvað finnst ykkur? 

[Geir (IP-tala skráð) 18.4.2009 kl. 22:51]

Það var FME sem færði öll innlánin yfir til Kaupþings ekki skilanefnd Spron.  Skuldabréfið er ekkert annað en fyrirsláttur.  Hlægilegt að hlusta á Finn láta eins og Kaupþing sé að fórna sér með því að fá til sín tugþúsundir nýrra viðskiptavina á silfurfati.  Ætti ekki Kaupþing að borga fyrir að fá þessi viðskipti til sín ?

Líklega væri bara eðilegast að þessum aðilum yrði skilað aftur í Spron og MP fengi þá á sama verði og Kaupþing keypti þá á.  Þá myndi Kaupþing losna við þessa ægilegu áþján.  

Þannig mundu allir verða ánægðir, Kaupþing, Mp og þó sérstaklega viðskiptavinir Spron enda enginn sem vill ótilneyddur vera í viðskiptum við Kaupþing.

[----- (IP-tala skráð) 18.4.2009 kl. 23:29]

En er ekki Nýja Kaupþing að borga fyrir nýju kúnnana með því að ábyrgjast innlánin þeirra? Eða ættu þeir að borga meira til skilanefndarinnar (með þá milligöngu FME) heldur en sem nemur skuldum SPRON við kúnnana sína? Reyndar er það punktur sem ég hef heyrt fáa ræða, hversu margar krónur á að greiða fyrri kúnna sem færðir (keyptir) eru úr þrotabúi yfir í annan banka.

Hefði ekki bara verið eðlilegt við allt þetta bankahrun að láta tryggingasjóð innistæðueigenda (heitir hann það ekki) bara borga út upp að einhverju hámarki. Hefði það ekki verið fullkomin lausn, auðmennirnir tapað pening (því þeir hefðu átt meira en almúginn) og hinn venjulegi kúnni (með yfirdráttinn, íbúðar og bílalánið) hefði fengið hlutfallslega mun meira af peningunum sínum til baka en auðmaðurinn, sem hefði bara hreinlega tapað sínum tugmilljónum eða milljörðum (að því gefnu að hann hefði átt peninginn á innlánsreikning).... bara spyr. Á endanum hefðu bara bestu bankarnir lifað af, og hinir bara horfið ofan í jörðina... en kanski hugnaðist elítunnu það ekki.

En ef fólk hefur áhuga á MP banka þá ætti að vera lítið mál að færa sig yfir til þeirra, enda komnir með netbanka :-)

[Jón Halldór Eiríksson, 19.4.2009 kl. 18:09]

Takk ----- og Geir fyrir innlegg.